این یعنی چی که در فاصلۀ تپیدن قلب و ایناها آیا انسان زنده است یا مرده؟ خون در جریانه دیگه، عصب و سیناپس هات سرجاشه، یکی هم اگه در این حین انگشتت کنه میفهمی، دری وری ها چیه میگن آخه؟ الان مثلا وقتی سر صبح داشتم میشاشیدم و یهو وسطش بند اومد و دوباره با شدت وصل شد یعنی در کسری از ثانیه دیگه لایقِ مفهوم بزرگِ شاشیدن نبودم؟ یه چرندی یکی چند سال پیش گفته هی داره دست به دست میشه و هنوز که هنوزه داره عین شیاف استعمال میشه، بذار یه چیزی بهت یاد بدم، آدم توی حدفاصل تپش های قلبش زنده‌ست، تو فواصلِ قطع و وصل شاشیدنش هم در حال شاشیدنه و تنها زمانی میمیره که هیچ جای جهان، توی هیچ گوشه و کنجی هیچ قلبی واسه‌ش نزنه، بشر ذاتا و از روی غریزه اینُ میدونه، واسه همین هم هست که توی فاصلۀ کوتاه بین تپش های قلبش؛ هیچوقت سراسیمه نمیشه که وای کو تپشِ بعدیش؟ ولی کافیه که اون قلبی که واسش می تپیده رو از دست بده، آه! اونوقت می بینی که چجوری دستپاچه میشه، به هر چیزی چنگ میزنه، سی‌پی‌آر میکنه، وقتی هم جواب نده شروع میکنه به گشتن به جایگزین کردن صدای تپش، یه عده هم هستن که نمیکنند این کارو؛ نمیگم خوبه نمیگم بده ولی قطعا با این تعریف مرگشون رو پذیرفتن، من این یادداشت رو خیلی باعجله و در حالی نوشتم که خیلی جیش دارم ولی خب مجبور بودم، چرا؟ چون ممکن بود آسایشِ بعد از شاشیدن، انگیزه و رغبتم رو برای نوشتن از بین ببره و شماها دیگه این فرصت رو نداشته باشید که از چشمۀ زلال حکمتِ من سیراب بشین، علی الحساب توی حدفاصلی که شاشم داره قطع و وصل میشه و توی آبریزگاه پنجه در پنجۀ مرگ افکنده‌ام؛ یه کاغذ یه خودکار بردارین و روش بنویسین کدوم قلب؛ دقیقا کجای جهان داره واسه‌تون می‌تپه، بعدش یه عکس از کاغذ و خودکارهاتون بگیرین و بذارید استوری هاتون، ناخن طرح کریسمس، روان‌نویس لاکچریِ گوشۀ دفتر و تگ کردن کراش هاتون هم فراموش نشه، حتی اجازه دارید که گوشۀ گوشی خفن تون یا تتوی دور مچ تون یا سوئیچ ماشینی که باهاش از اندرزگو رِل بلند میکنین رو بندازین گوشۀ عکس؛ انتخاب با خودتونه بهرحال، فقط از استعمال این جمله که یادگارِ دوران مادها و پادهاست خودداری کنید، حوصلۀ آدمُ سر میبرید با این دری وری هایی که با جدی‌ترین و نیمرخ‌ترین حالتِ چهره‌تون ابرازش میکنید، در پایان عرایضم جا داره یه صحبت کوتاهی هم با تو داشته باشم که قلبت یه گوشه ای یه کُنجی از جهان داره واسه من می تپه؛ رهام کن ابله! وقتتُ با یه چیز دیگه تلف کن تصدقت