زن که نباس اینجوری بوی شکوفه بده، بوی شامپو بوی پسته بوی بند رخت، زن که نباس این همه دم عید باشه، خنده اش که نباس این همه اردیبهشتت کنه، این جوری یخ کنه تنت، اینجوری بوی بهارش بلند شه، زن که نباس وقتی عرق میکنه موهاش، این طوری بوی بارون بگیره؛ بوی خاکش اون همه خاکت کنه، زن که نباس بوی مسافرخونه بده، بوی روتختیِ چروک، بوی اسکلۀ پشت پنجره، هیچ زنی کاش، این همه بهش نیاد پیرهنت، هیچ زنی کاش، جمع نکنه موهاشُ؛ کِش موهاش نمونه لای لبش، مرد که نباس این همه اسفند باشه؛ دلش که نباس اون همه.. –شت! میذاریش جیران؟ نُچ، یه پیک دیگه بزنیم؟ نچ